De leugen regeert en wordt toegelaten

Dat het nieuwe Kabinet dit land niet beter gaat maken - zou de ruziende PvdA die leuze van ze 'Dit land kan zo veel beter' ooit nog in de mond durven nemen? - was al een tijdje duidelijk.
Met de laatste beslissing in het drama 'Generaal Pardon' is een nieuw dieptepunt bereikt.
Niet alleen is het pardon een beloning voor een ieder die op staatskosten doorprocedeerde in plaats van zijn verlies (van geld dat is betaald aan de schleppers, de mensensmokkelaars) te nemen, het is ook een directe uitnodiging aan al diegenen die een beter leven zoeken (begrijpelijk) om het hier eens te proberen (na het betalen van een smokkelaar en het verscheuren van het paspoort).

Waarom, overigens, accepteren wij nog asielverzoeken uit Turkije en Servië... landen die volgens links bij de Europese Unie horen? Is daar dan iets mis?

En: wat is er gebeurd met de 7.000+ waarvan 'vertrek niet aantoonbaar' was (70% van alle gevallen in 2006)? In welke bureaucratische + 'vrijheids' / 'gij zult niet opsluiten' fictie kan zoiets blijven bestaan?
Hoe lang moeten we nog 'opgeschrikt worden' door berichten over 'minderjarige meisjes' die opeens uit de opvang zijn verdwenen (de prostitutie in...)?

Op zich grappig: Greenpeace vind illegale mais in Rotterdam... die zal wel per direct en zonder Pardon uitgezet moeten worden.... Genetisch gemanipuleerd is nu eenmaal veeeeeeel gevaarlijker dan (vul zelf in...)

En die jongens die zich zo druk maken om de bedreigde open ruimte in dit land: de taakstelling voor huisvesting van 4.000 woningen, is 5% van de woningbouwproductie van 2006...

Wellicht een goed idee:als we toch zoveel mensen uit chaotische gebieden binnenkrijgen... kunnen we die dan niet opleiden tot politieman, ambtenaar opdat we eindelijk wat ordentelijk bestuur kunnen realiseren in de landen van herkomst? Een soort Vreemdelingenlegioen beginnen voor het pacificeren van Somalië, Afghanistan, Liberia, Congo en het Tamil-deel van Sri Lanka?



This is what I currently think. I wonder whether I still agree a few years down the road